Focolare na Białorusi

Na początku lipca sześcioosobową grupą z Polski udaliśmy się do naszych przyjaciół na Białorusi, by spędzić z nimi 17 dni. Jechaliśmy tam, by w „jednym focolare” żyć miłością do bliźniego, by wzmocnić relację miłości wzajemnej, która łączy nas od lat. Pragnęliśmy też opowiedzieć sobie o ważnych wydarzeniach ubiegłych miesięcy i przygotować razem Mariapoli.


Zaczęliśmy od Lachowicz. Piękne i wzruszające spotkania przeciągały się zazwyczaj do późnego wieczoru i pięć dni spędzonych w gościnnym mieście minęło niezwykle szybko. Oprócz spotkań był czas i na zwiedzanie - Nieświeża, Pińska, czas na ognisko na łonie natury, herbatkę w pięknym białoruskim wiejskim domu, na spotkania z młodzieżą.

Kolejnym miejscem, gdzie czekała na nas wspólnota, był Mińsk – stolica Białorusi. Pewna rodzina na czas tygodniowej wizyty oddała do naszej dyspozycji mieszkanie. Postanowiliśmy podzielić naszą ekipę, by „objąć miłością” nie tylko przyjaciół w Mińsku, ale i grupkę najbliższych w Postawach. Spotkania przebiegały więc równolegle w obu miastach i nie obyło się bez zaskoczenia, pięknych niespodzianek Opatrzności. Na północy Białorusi była to wizyta w Bucławiu (białoruska „Częstochowa”) z jej cudownym obrazem Matki Boskiej Bucławskiej, w stolicy – spotkanie z przyjaciółmi z Instytutu Teologicznego przy Białoruskim Państwowym Uniwersytecie, z Biskupem Serafimem – pierwszym prorektorem tego Instytutu. W atmosferze szacunku i miłości wzajemnej opowiedzieliśmy naszym prawosławnym kolegom, jak staramy się budować Królestwo Boże tam, gdzie żyjemy, pracujemy; zaplanowaliśmy też kolejne działania w ramach istniejącej już współpracy.