Mariapoli 2017 - dzień II

Kolejny dzień Mariapoli – letnich rekolekcji Ruchu Focolari upłynął pod hasłem „natychmiast Go ukochać”. To kolejny krok w rozpoznawaniu w codziennych zdarzeniach obecności Jezusa opuszczonego i miłości do niego. Poranek rozpoczęło rozważanie, którym była pierwsza część tematu roku „Jezus opuszczony” przedstawionego przez Marię Voce prezydent  Ruchu Focolari.

Dwie rodziny przedstawiły swoje świadectwa dotyczące spotkania z Jezusem opuszczonym. Jedno ze świadectw to historia przyjęcia choroby i jej konsekwencji, jako daru dla całej rodziny. Daru, który nie jest łatwy do przyjęcia, ale poprzez całkowite zawierzenie przynosi radość i siłę całej rodzinie.

Kolejne świadectwo to przyjęcie oblicza Jezusa opuszczonego w osobach które straciły dom i uciekły przed wojną z Ukrainy. Objęcie i ukochanie tego oblicza cierpienia przez udostępnienie mieszkania, zorganizowanie łańcucha ludzi dobrej woli, którzy uczestniczyli i nadal uczestniczą w towarzyszeniu tej rodzinie, to przykład jak owocuje życie skierowane na miłość do Jezusa opuszczonego i jakie cuda mogą się wówczas zdarzyć.

Przedpołudnie dopełniło przedstawienie czterech osób z Ruchu, które w tym roku skończyły ziemską podróż. Postacie w różnym wieku, różnych powołań, ale z pasją życia dla Pana Boga. Swoim życiem pozostawiły ślad w każdym z nas i w całym Ruchu. Jedną z tych postaci jest Marco Tecilla pierwszy fokolarino. Ten, któremu liczne focolare na świecie zawdzięczają swoje powstanie. Kolejni  to wolontariusze Boga – Zygmunt, który przez 20 lat podarowywał swoją pracę dla Mariapoli Fiore,  Czesław jeden z pierwszych wolontariuszy Boga w Polsce, przyjaciel Jana Pawła II oraz 22 letni Grzegorz pasjonat lotnictwa i chłopak, który zachwycił się ideałem jedności, uczynił go swoim, czego świadectwem był sposób przeżywania przez niego choroby.

Poranek zamknęła relacja z Mariapoli Fiore o postępach prac w powstającym punkcie przedszkolnym. Szczególne doświadczenie działania Opatrzności w kolejnych etapach tworzenia się tego dzieła.

Punktem kulminacyjnym dnia była pielgrzymka do sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie: msza św., różaniec i modlitwa indywidualna. Ulewny deszcz często przyjmowany jak znak obfitości łask pomógł nam przeżywać to spotkanie z Maryją także na sposób pokutny. W przeddzień jubileuszu objawień dziękowaliśmy Maryi za Jej Dzieło.